Saturday March 20, 2010

BORED. Nabobore na ako sa nagyayari sken sa araw- araw na lang. Gising ng 2:30 am para sa 4am na pasok, uuwi ng 1pm, maglalakad lakad sa mega mall para magpalamig, uuwi sa nirerentahan kong bahay sa Pasig, maggigisa ng ulam ( now lang yun ,now lang naman ako nakabili ng electric stove), kakain bandang 3pm,magbabasa para mag paantok hanggang 9pm at matutulog. Pag gising ko, gnun na naman, ulit ulitin mo yun month by month since november.Kaya cguro nananaba ako sa lifestyle kong napaka predictable.Sabi nag ni Pets, comfort zone. Andami dami ko ng kasamahan sa trabaho nag aaya sken lumipat ng kumpanya sa baba ng sweldong nakukuha ko dito, pero nag iistik pa din ako dito. Hindi ko alam kung natatakot ba ako magsimula ulit or naiisip ko na sa trabaho kong ito alam kong protektado pamilya ko dhil cover sila sa health benefit ko. Hindi ko alam kung sa over develop kong responsibility kaya nag titiis akong wag magbibili ng mga bagay bagay na gusto kong bilhin. Pnu naman kapag naiisip ko mga dapat bayaran sa bahay, matrikula ni thea, baon kuryente sa bahay namin sa bulacan nawawalan na ko ng ganang bumili. Mukhang nagrereklamo na tlga ko sa topic ko na ito pero kasi naman daig ko pa ata ang pamilyadong tao. Andami kong sagot! Wala pa kong jowa na mag papasaya man lang sa nakakakulot na mundo ko ngayon! I feel trap! Na I cant decide what to do. pag lumipat ako start na naman lahat another 6 months na naman para maregular problemado pa ko sa health benefits ng family ko. hay...hay... hay... nakkwento ko nga kay mudra mga feelings ko pakiramdam ko kasi kung hindi naman ako magsasalita bka naman magsalita na lang ako mag isa ( sabagay matagal ko ng kinakausap sarili ko. hehehe) pasensya na ma, kung parang lahat ng ginagawa ko nabibilang ko feeling ko nga nanunumbat ako sa mga ginagawa ko, nag rerelease lang naman ng mag isipin, pnu nio naman malalaman kung kikimkimin ko lang di ba?

Kung tutuusin,andami dami ko reklamo sa buhay, yung iba nga alang makain.Alang trabaho mas matindi pa nararanasan.mas matindi pa. Nakakatuwa lang isipin na buwang ito ggraduate na si Denice, hindi naman sa inaatang ko na lahat ng responsibilidad ko sa kanya pero at least may makakatuwang na ako. Salamat po! Congratulations dear sister!!!! Im so proud of you. pag pasensyahan muna ate mong napaka sungit! hehehe...
mwuah!